मनू झाला युगनिर्माता
शेवट मी का ठरू नये?
जर क्षणभंगुर असेल सृष्टी
अंती मी का उरू नये?
श्वास अडकला, प्रलय पसरला, मृत्यू माजला चोहींकडे
क्षणानंतर नसे भविष्य याच क्षणी इतिहास घडे
कित्येक गेले प्रिय सोबती, हृदयासही पडले तडे
शॉकही आता जुना जाहला, माझ्यावरही जीव न जडे
वायू विषारी व्यापुनी कण कण, एक श्वास अन मृत्यू तिथे
श्वास न घेण्या मुभा नसे ती, वायू अभावी मृत्यू तिथे
याच क्षणाला मारतील सगळे, मरेन मी ही याच क्षणी
अंतिम जीव मीच असावा, अंतिम इच्छा हीच मनी
एक श्वास मज उधार द्यावा, संपल्या नंतर शुद्ध हवा
अंतिम ठरण्या अंतिम संधी, अंतिम इच्छा पूर्ण करा
-- अश्विन
© Copyrights Reserved Avadhoot Kulkarni
जर ही कविता कुणाला पाठवायची असेल तर कृपया सोबत ह्या ब्लॉगची लिंक http://mazikalpana.blogspot.com/ सुद्धा पाठवावी ही विनंती.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा