शब्द ओले

 

जळ हे नितळ
रोधितो कातळ
धवल हा निर्झर
झरीतो खळ खळ

===========================

झिरपलेल्या कवडस्यांना
मनकोंदणी साठवू मी
क्षण सुखाचे सोबतीचे
धुंद वेडे आठवू मी

गीत माळी शब्द रत्ने
ओवून भावनांमध्ये
आठवांची पोच म्हणुनी
भेट तूजला पाठवू मी

===========================

झेलले पावसाळे
होऊन शीळा कडी-कपारी
चिंब झालो बाहेरूनी परी
कोरडा मी अंतरी

ह्या ऋतूचे थेंब ओले
पाझरी हृदयात धारा
अंकुरूनी प्रेम उमले
प्रितीच्या श्रावण सरी
===========================

इतना क्यों सोचाते हो,
क्यूँ टपक रही हैं ये बूंदे?
बस ये जान लो इतना के, उनके
कूछ तो मयाने होंगे...