१३ ऑक्टोबर २०२३
पाऊस आला मुसळधार,
अंगणातून आरपार
कीलकीलच पण उघडं ठेवलं
मी घराचं ओलं दार
दबकतच दारामागून
हातभार अंतर राखून
पहात होतो झाड वेली
झेलत होते संततधार
बागडत होते सरींमध्ये
छोटे-मोठे वेडे पक्षी
शांत तळ्याच्या पाण्यावरती
तरंगांची सुंदर नक्षी
घसरत पडत हसत होती
चिखलामध्ये पोरं चार
कीलकीलच पण उघडं ठेवलं
मी घराचं ओलं दार
जलचित्रासारखं सगळं
जग ओलं ओल झालं
थंडगार वारं येऊन
प्रश्न मनाला करून गेलं
संकट समजुनी का तळमळतो?
जाळी कल्पनेच्या का जखडतो?
डोळे उघडून पाहा नीट तू
इथे आनंदाचा झरा वाहतो
भीती मनातली जरा ओसरली,
मनी मग तो रुजे विचार
पाऊल अडखळत पुढे सरकलं,
किंचित उघडलं गेलं दार
पाऊल अडखळत पुढे सरकलं,
किंचित उघडलं गेलं दार...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा