कला

२१ एप्रिल २०२२

 

जुन्या विटलेल्या पानावरती
रंग उडालेल्या शाईने
शब्द काही ते गुंफून येता
चैत्रपालवी बहरून आली

गांजलेल्या उद्विग्न मनाच्या
गंजलेल्या बेकार रविने
हलाहलाचे मंथन करिता
सुधा पवित्र उसळून आली

व्यापूनी होती मस्तक सारे
बोचऱ्या विचारांची जाळी
ओरखडे, जखमांच्या जागी
मधुर करवंदे हाती आली

कल्पनांचा प्रचंड गुंता
ओर-छोर ना सापडे कशाचा
हळूच मिळता झटका हलका
गुंता सुटला नक्षी झाली

निराशेच्या अंधाऱ्या दरीत
कैद होतो असहाय्य पामर
कलाच माझी होऊन दिनकर
मज आकाशी मिरवून आली