सूनसान माळावरची ओसाडवाड़ी
वाडीच्या टोकाला वेताळबाची गढ़ी
गढ़ीजवळ कशाचाही शिल्लक नाही मागमूस
औषधालाही वाडीत दिसत नाही माणूस
काय करू?, कसे करू?, करू कशासाठी?
श्वासाश्वासात गुरफटल्या प्रश्नाच्या गाठी
आणि
एक स्पर्श तुझा ....
एक स्पर्श तुझा अणि बदलले सारे चित्र
आनंदाचे नव्याने उलघडले सूत्र
हिरव्या ओल्या शेतांमधे प्रेमनगरवाड़ी
प्रत्येकाच्या दरापुढे आनंदाची गुढी
प्रत्येक गुढी भोवती उत्साहाचा उरुस
आकाशातून बरसाला चैतन्याचा पाऊस
नसानासातून भिनली तुझी प्रेमाची मीठी
अलगत गळून पडल्या सर्व प्रश्नांच्या गाठी
काय करू? कसे करू? करू तुझ्यासाठी
सुटु नये कधीही, ही प्रेमाची मीठी
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा