औरच होतं गणित अवखळ लहानपणीच्या वेळेचे
मौज मजा सजा अभ्यास तिखट आंबट भेळेचे
मित्रांसोबत वेळ वजा करीता, आनंद द्विगुणित होता
अनुभवांची बेरीज करीत, प्रत्येक क्षण होता
आयुष्याला ध्येय लाभता, वेळेची वाढली गती
यशापयशाचे उंचवटे-खड्डे न वाटली त्याची भिती
अधिक झाल्या जबाबदाऱ्या, चिंतेची कोष्टके
वजा जाहला श्वास निवांत, क्षण राहीले मोजके
परी न त्याची वाटली तमा, कणा ताठ राहीला
संपल्या आता जबाबदाऱ्या, दिवस आजचा पाहिला
गेल्या विभागून जबाबदाऱ्या, बाकी उरली शून्य
चिंतेची विसरली कोष्टके, रिकाम्या वेळेची अडचण
जमला मैत्रीचा मेळा, वेळेची उधळण मुक्त फिरुनी
लहानपणीच्या सावांगड्या-सम परत उजळणी
बुद्धिबळ, कॅरम, पुस्तक, गप्पा बेरजेत हाताचा
परत फिरुनी आले बालपण, सोहळा उद्घाटन हॉलचा
अधिक गप्पा टप्पा वाद चर्चा, वजा मानापमान
विभागातील प्रश्न मनाचे, गुणिले जाईल समाधान
फिरुनी आले लहानपण दुसरे, म्हण जाहली सार्थ
शांत निवांत संध्याकाळी समजू आयुष्याचा अर्थ
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा