पोस्ट्स
सूनसान माळावरची ओसाडवाडी
वाडीच्या टोकाला वेताळबाची गढ़ी
गढीजवळ कशाचाही ठाउक नाही मागमूस
औषधालाही वाडीत दिसत नाही माणूस
काय करू, कसे करु , करु कशासाठी
श्वासाश्वासात गुरफटल्या, या प्रश्नांच्या गाठी
आणि एक स्पर्श तुझा ...
आणि एक स्पर्श तुझा आणि बदलले सारे चित्र
आनंदाचे नव्याने उलघडले सूत्र
हिरव्या ओल्या शेतांमध्ये प्रेमनगर वाडी
प्रत्येकाच्या दारापुढे आनंदाची गुढी
प्रत्येक गुढीभोवती उत्साहाचा उरुस
आकाशातून बरसला चैतन्याचा पाऊस
नसा-नसातून भिनली तुझी प्रेमाची मिठी
अलगद गलून पडल्या, सर्व प्रश्नांच्या गाठी
काय करु, कसे करु, करु तुझ्यासाठी
सुटू नये कधिही ही प्रेमाची मिठी
© Copyrights Reserved Avadhoot Kulkarni
जर ही कविता कुणाला पाठवायची असेल तर कृपया सोबत ह्या ब्लॉगची लिंक
http://mazikalpana.blogspot.com/ सुद्धा पाठवावी ही विनंती.
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा