आणि एक स्पर्श तुझा ...

सूनसान माळावरची ओसाडवाडी

वाडीच्या टोकाला वेताळबाची गढ़ी 

गढीजवळ कशाचाही ठाउक नाही मागमूस

औषधालाही वाडीत दिसत नाही माणूस

काय करू, कसे करु , करु कशासाठी

श्वासाश्वासात गुरफटल्या, या प्रश्नांच्या गाठी

आणि एक स्पर्श तुझा ... 

आणि एक स्पर्श तुझा आणि बदलले सारे चित्र

आनंदाचे नव्याने उलघडले सूत्र

हिरव्या ओल्या शेतांमध्ये प्रेमनगर वाडी

प्रत्येकाच्या दारापुढे आनंदाची गुढी

प्रत्येक गुढीभोवती उत्साहाचा उरुस

आकाशातून बरसला चैतन्याचा पाऊस

नसा-नसातून भिनली तुझी प्रेमाची मिठी

अलगद गलून पडल्या, सर्व प्रश्नांच्या गाठी

काय करु, कसे करु, करु तुझ्यासाठी

सुटू नये कधिही ही प्रेमाची मिठी

© Copyrights Reserved Avadhoot Kulkarni

जर ही कविता कुणाला पाठवायची असेल तर कृपया सोबत ह्या ब्लॉगची लिंक 

http://mazikalpana.blogspot.com/ सुद्धा पाठवावी ही विनंती.

"काश"

काश "काश" ये शब्द न होता,  

दुनिया होती कितनी सुहानी

जो चाहे वो वो पा लेता, 

न रहती कुछ भी अनहोनी

"काश" अगर एेसा होता, 

"काश" अगर वैसा होता

कोई न फसता इन चक्करमें, 

जो चाहे वो वैसा होता

क्या सचमे "काश" है हथियार भाग्य का, 

या बस केवल बहाना हे

या नतीजा अपने फ़ैसलों का, 

या बस डर का छिपाना है

काश "काश" ये शब्द न होता, 

न छिपता कोई उसके पिछे

आसमांकी बुलंदी को छूँ लेते, 

छोड़के सारे अफ़सोस नीचे 

© Copyrights Reserved Avadhoot Kulkarni

जर ही कविता कुणाला पाठवायची असेल तर कृपया सोबत ह्या ब्लॉगची लिंक 

http://mazikalpana.blogspot.com/ सुद्धा पाठवावी ही विनंती.