प्रेमाची रीत

अतर्क्यहि, अमापही, अचाटहि, अफाट हि

अनुदिनी आठवे, तुझ्या कृपेची लाटहि

असतो कोणी वंदनीय, देवदूत वाटतो

अंतरी खूण बाणते, तो तुझ्या कृपेने भेटतो

आधारभूत होऊनी शब्दब्रह्मी खेळतो

अग्नी भासतो तो सत्य, शंका सर्व जाळतो

अचानक हाच देव, दैत्य होऊनी छळे

असुर हा समाधान, शांती, सुख हि गिळे

अजिक्य भासतो तो दैत्य, मत्त होऊनी फिरे

अतूट भाव तवचरणी, घट्ट होऊनी उरे

अगाध प्रेम माउली, पुन्हा पुन्हा मना कळे

अपार शक्तीशाली दैत्य, भयभीत होऊनी पळे

अकर्म मी पामर, कर्तव्य न कणभारी

आकंठ बुडुनी डुंबतो तुझ्याच प्रेमलहरी

अनुभव हा तूच देसी, खेळसी हे खेळ तू

अचंबित मज करिती, जे घालसी हे मेळ तू

अनंत हि, अशक्य हि, अमित हि, अवीट हि

अबोध मज पामरासी प्रेमाची रीत ही

अंजन जसे नेत्रासी, दृष्टी स्वच्छ जे करे

तसे अनुभव मनासी, शंका सर्व निचरे

अगतिक मी, शरण तुला, पडलो दीन होऊनी

सत्य तूची माय एक, राखी प्रेम पाजुनी